Eerst het zuur, dan het zoet. Zo gaat het ook met Amerikaanse presidenten.

De eerste twee jaar na de verkiezing van een nieuwe president zijn voor
pijnlijke hervormingen. In jaar drie pompt het Witte Huis extra geld in de
economie zodat er in jaar vier geoogst kan worden.

Deze politieke wetmatigheid leidt volgens menig beursexpert tot de zogenoemde
‘presidentscyclus’ op de Amerikaanse aandelenmarkt. Die presteert relatief
zwak in jaar één en twee. In jaar drie en vier volgt de halleluja-stemming.

De statistische onderbouwing oogt indrukwekkend. Uit onderzoek over de
periode 1888 tot 2005 blijkt dat Amerikaanse beurzen in de eerste twee jaren
van een presidentstermijn gemiddeld zwakker presteren dan in het derde en
vierde jaar. Jaar drie is het onbetwiste piekjaar.

Toch gaat het klassieke patroon niet altijd op. Extra complicatie in 2008 is
dat de zittende president vertrekt en de strijd om de opvolging nog volledig
open ligt.

De traditie wil dat Wall Street liever een Republikein in het Witte
Huis heeft, terwijl de Democraten met sterkandidaat Hillary Clinton
vooralsnog de sterkste indruk maken. De Clintons, met Bill als cheerleader
van Hillary, laten niet na Amerikanen te wijzen op de economische voorspoed
van de jaren negentig, toen Bill regeerde. Its the economy, stupid.

De Amerikaanse beurs houdt zich in de tweede termijn van George W. Bush in elk
geval niet aan de spelregels van de presidentscyclus.

De brede S&P-500 index steeg in 2005 drie procent, in 2006 13,6
procent en stevent dit jaar af op een plus van zo'n vijf procent. Dat is
niet zoals het hoort.

Dit jaar had het topjaar voor de beurs moeten worden, sterker in ieder geval
dan 2006. Het mocht niet zo zijn, met dank aan de kredietcrisis op
financiële markten.

Analisten zien ook 2008 allerminst een topjaar worden voor Amerikaanse
beurzen. Beleggers moeten het vooral hebben van de groeiregio's Azië, Afrika
en Latijns-Amerika. Voor de Verenigde Staten, waar de groei van de
bedrijfswinsten afneemt en de crisis op de huizenmarkt doorettert, zijn de
perspectieven mager.

Wie echt in de presidentscyclus gelooft, zou zich niet moeten laten
afschrikken. Profiteren van terugkerende koerspatronen op de beurs heeft
namelijk alleen zin als je consequent volhoudt en jaar in jaar uit dezelfde
strategie volgt. Alleen dan krijg je het statistische gelijk aan je zijde.

Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl